Dan toch eindelijk legaal??

Over het nu volgende onderwerp kan ik echt uren lullen, vooral omdat het mijn leven in grote mate heeft beheerst en het een flinke impact op me heeft gehad. Toch ga ik dat niet doen; dan zou het wel een heel lang verhaal worden. Daarom ga ik proberen om me te beperken tot de hoofdlijnen.

De begintijd

Eind jaren ’60 / begin jaren ’70 was mijn vader één van de allereerste pioniers op het gebied van de 27 Mc in Nederland. Antennes waren nog niet te koop, dus die maakte je zelf. De radio’s (‘bakkies’) werden illegaal geïmporteerd. Het groeide uit tot een clandestiene hobby die bij steeds meer fanatiekelingen populair werd en al snel ontstonden er grote, goed georganiseerde verenigingen, waarbij mijn vader de oprichter was van de afdeling Katwijk / Rijnsburg / Valkenburg. Daarnaast nam hij zitting in het hoofdbestuur van de landelijke overkoepelende organisatie; de VRA-NCBHC. Deze vereniging met tienduizenden leden stelde zichzelf tot doel om de 27 Mc-band te legaliseren.

Eén van mijn vader’s eerste bakken in het begin van de jaren ’70; De Phantom 23

De politiek

Tja, die was niet echt coöperatief. De toenmalige staatssecretaris Van Hulten voelde er in het begin van de jaren ’70 niets voor om een deel van de 11 meter band (27 Mc) te legaliseren, omdat men aannam dat deze hobbyisten storing zouden veroorzaken. Yeah right, met 4 watt op AM zeker? Maar goed, hij hield zijn poot stijf. Er volgden grote protestdemonstraties in Den Haag en men zocht de landelijke media op. Zo heb ik mijn vader verschillende keren geïnterviewd gezien bij het NOS Journaal destijds. Hij was n.l. hèt gezicht van 27 Mc-Nederland. Man, wat ben ik daar nog steeds trots op!

Invallen

Intussen ging iedereen vrolijk met de hobby door. Ik maakte mijn eerste inval van de RCD (Radio Controledienst) mee toen ik een jaar of zeven was. Politie voor en achter het huis met getrokken vuurwapens (!) en natuurlijk de onvermijdelijke opsporingsambtenaar. Meestal waren dat nare mannetjes die er genoegen in schepten om (ook in hun vrije tijd) lekker piraatjes te gaan uitpeilen, ook al was er geen sprake van een klacht o.i.d., om vervolgens met een vieze grijns toe te kijken bij de inbeslagname. Mijn vader werd gearresteerd en meegevoerd.

En waarom?? Omdat hij met een zeer laag zendvermogen contacten legde met zijn vrienden…

Idealisme

Mijn vader had er schijt aan! Idealisme is nu eenmaal een lastig iets om te verslaan en daarom werden alle activiteiten in het kwadraat voortgezet. Men deed niets fout, behalve dan een sterk verouderde wet overtreden, waarvan ze al talloze malen hadden verzocht deze te herzien en aan te passen naar het huidige tijdperk. Het zendvermogen van zo’n ‘bakkie’ was ongeveer twee keer zoveel als van een huidige GSM.

1980

We nemen even een hele grote stap en belanden in het jaar 1980. De toenmalige staatsecretaris Neelie Smit-Kroes vond de rigide opstelling van haar voorganger maar totale onzin en binnen no-time werd er op een eerlijke manier onderhandeld met de belangenbehartigers. Dit resulteerde in de MARC, oftewel de Machtigingsregeling Algemene Radiocommunicatie, waarbij iedere Nederlander voor 35 gulden een jaarlijkse vergunning kon aanschaffen om een goedgekeurd ‘bakkie’ te gebruiken met slechts 0.5 watt uitzendvermogen en 22 kanalen op FM. Dit leverde haar de koosnaam ‘Moeder MARC’ op… 😉

Het was nog niet veel, maar het begin was er!  Later werden de zendvermogens en het aantal kanalen verder uitgebreid.

Krantenadvertentie: Neelie bedankt!

Zendamateurs

Waar ik het in dit verhaal nog niet over heb gehad, zijn de gelicenseerde zendamateurs. Dat zijn mensen die een behoorlijke opleiding hebben gevolgd en dientengevolge legaal met veel meer zendvermogen op heel veel frequenties mogen uitzenden. In de tijd dat mijn vader aan het knokken was om voor ‘Jan de gewone man’ de mogelijkheid beschikbaar te maken om met een laag vermogen lokale contacten te maken bestonden ze ook al. Veelal waren ZIJ het die de RCD ‘hielpen’ door de 27 Mc-ers uit te peilen en te verlinken. Walgelijk!

Zelf trek ik hierbij graag het vergelijk met bepaalde mensen in de Tweede Wereldoorlog….

Freeband

Na de legalisering van de 27 Mc begon men ook de z.g. zijbanden van de 11 meter golflengte te ontdekken. Deze banden zijn sterk vergelijkbaar met de banden waar ook de ‘legale amateurs’ op werken, maar bevinden zich op andere frequenties. Hierop bevonden / bevinden zich de serieuzere ongediplomeerde zendamateurs, die er met professionele apparatuur in slagen om wereldwijde contacten te maken op de kortegolf. Dit gedeelte van de band wordt ook wel aangeduid als de z.g. ‘freeband’, omdat hij eigenlijk aan niemand toebehoort.

Maar je raadt het al; het is illegaal…

Eigenlijk is hier sprake van een soort gedoogbeleid. Zolang je maar geen storing veroorzaakt laten ze je redelijk met rust. Het Agentschap Telecom (de vroegere RCD) rijdt alleen maar op klachten. Daar bevind ik mij dus al zo’n 40 jaar. Ik houd altijd mijn zendvermogen binnen de perken en beschik over goed afgefilterde apparatuur. Maar goed, je blijft natuurlijk beperkt tot de 11 meterband, terwijl je ook wel eens flink hoger of lager in de frequenties wil werken…

Dan toch maar een licentie?

Een aantal maanden geleden vroeg ik me dat inderdaad af, want ik wilde méér! Ik werd echter geplaagd door pijnlijke herinneringen, zoals hierboven beschreven. Waren het niet de ‘legale zendamateurs’ die mijn vader destijds lieten arresteren?? Wil ik wel van zo’n club deel uitmaken? God, wat ben ik kwaad geweest op die etterbakken!

Toch heeft er gedurende al die jaren een verandering plaatsgevonden. Inmiddels is het zo, dat vele ex-piraten hun licentie hebben behaald. Daarnaast is het -omgekeerd-  zo, dat vele gelicenseerde amateurs het toch wel erg leuk vinden om stiekem ook op de freeband te werken. Het loopt m.a.w. dus wat meer door elkaar heen en de grote verschillen tussen die twee beginnen wat te vervagen. De nadruk ligt heden ten dage steeds meer op de hobby en wat minder op de reglementen, al mag je dat nooit hardop zeggen.

Dit wordt de nieuwe na mijn diplomering… 🙂

Dat heeft mij uiteindelijk doen besluiten om voor mijn N-licentie te gaan. Ik ben al een tijd aan het studeren en iedereen die mij op Facebook volgt, heeft al heel wat oefenexamens de revue zien passeren.

Vanmiddag heb ik me aangemeld voor het eindexamen. Dat zal plaatsvinden op 2 september 2020 in Veldhoven. Gezien mijn verleden en reputatie mag dit gerust worden betiteld als een gigantische mijlpaal! Gert legaal….

Pap,

19AT150, this is 19CT006

My new official callsign is going to be: PD0CT

(Papa Delta Zero Charlie Tango)

Do you copy?

Motorcenter Haarlemmermeer

Vandaag heb ik de ‘Soes’ weer opgehaald na een grote beurt bij Motorcenter Haarlemmermeer in Nieuw-Vennep.

Ik kende de tent eigenlijk helemaal niet, maar na een veelbelovende tip van Marcel van Dijk (waar mijn auto in onderhoud is) besloot ik om Iwan Schuurman (de eigenaar van MCH) deze klus te gunnen. Iwan werkte ooit bij Marcel als automonteur, maar besloot later toch voor de motorbranche te kiezen. Inmiddels heeft hij dus zijn eigen goedlopende bedrijf, v.z.v. alle toeters en bellen.

Iwan is een liefhebber en wat mij betreft is dat een ‘must’ om je fiets ergens in onderhoud te geven. Bij auto’s is dat belangrijk, maar bij motoren is dat zelfs cruciaal. Hij is terecht trots op zijn werk en denkt met je mee. Kijk, daar hou ik van he?

EERLIJK

Bij zo’n zaak als MCH hoef je er niet over in te zitten of je belazerd wordt, zoals dat bij vele ‘officiële dealers’ helaas wel vaak het geval is. Hij heeft echt heel veel verstand van zaken en geeft je een eerlijk advies. Wanneer iets niet nodig is, zal hij het ook niet uitvoeren. Service op maat dus. Zo heeft hij (in overleg met mij) besloten om de remblokken aan de voorzijde nog niet te vervangen. Aan de telefoon zei hij: “Ze zijn ongeveer op de helft, maar ik weet dat je weinig kilometers per jaar maakt, dus nu vervangen is zonde. Maarre… als je onverhoopt toch meer gaat rijden dan gepland, geef me dan even een belletje. Dan gaan we ze alsnog tussentijds vervangen. En anders zijn ze volgend jaar aan de beurt…”

Had ik het al over de prijs gehad? De offerte bij de dealer kwam uit op (minstens) € 600,- maar dan moesten ze geen onverwachte dingen tegen het lijf lopen, anders kon het wel richting de € 800,- gaan. Bij MCH werd de rekening afgetikt op € 379,-….

EVEN SCHRIKKEN

Toen ik vanmiddag de ‘Gixxer’ ging ophalen schrok ik wel even van Iwan’s bevindingen. Hij had van het hele onderhoud foto’s gemaakt en de oude vloeistoffen bewaard. De motorolie, koelvloeistof en remolie bleken al een tijd lang niet vervangen te zijn. Ook de bougies waren tot op de draad versleten en vonkten zelfs buiten de elektrodes!

HUH??

Deze motor heb ik in december 2018 aangeschaft bij een (niet nader te noemen) bekend landelijk keten van officiële motordealers. Daar betaal je afleveringskosten, wat o.a. inhoudt dat hij ook een afleverbeurt krijgt. Nou, ik heb nieuws voor je: er was geen reet aan gedaan! Iwan liet me foto’s zien van de remolie (!) voor en na de verversing. Ervoor was de kleur troebel bruin en erna helder geel. REMOLIE he??

De garantie dat je stoppers je behoeden voor een enkele reis naar de Intensive Care… 😦 Ongelooflijk!

GEEN SCHADE

Ik was bezorgd en vroeg hem of de oude carterolie niet had gezorgd voor schade aan het motorblok. Hij lachte en zei: “Bij een supersport? Nee joh, die blokken gaan nooit kapot, zeker niet bij Suzuki en Yamaha. Maak je geen zorgen, je motorblok verkeert weer in perfecte conditie. Je hebt er echt heel weinig kilometers op staan, maar het was wel de hoogste tijd dat er groot onderhoud aan werd gepleegd!”

Dit is dus al de tweede keer dat ik door een ‘dealer’ ben belazerd. Ik heb het ook al eens meegemaakt met een eerdere auto. Wat een smeerlappen! Sinds die tijd kies ik voor merk-onafhankelijke bedrijven met een goed imago en goede recensies. Dat had ik kennelijk ook beter bij de aanschaf van deze motor moeten doen. Gelukkig was ik er op tijd bij en heeft het geen schadelijke gevolgen gehad…

Het behoeft geen nader betoog dat ik ontzettend blij ben met zo’n zaak als MCH. Ik heb in de loop der jaren te maken gehad met veel bedrijven en ben (door schade en schande) inmiddels uitstekend in staat om te concluderen dat eerlijke en oprechte service nou niet bepaald wordt verleend door merkdealers.

Auto onderhoud? Ga naar Marcel van Dijk in Nieuw-Vennep of Auto Romviel in Hillegom.

Motor onderhoud? Ga als een speer naar Motorcenter Haarlemmermeer in Nieuw-Vennep! 😉